20 rubli, Malarze Świata – Jan Chrucki (1810-1885), 2010

Producent: Mennica Polska S. A.
Stan zachowania monety: I (menniczy)
Nominał: 20 rubli
Srebro: Ag 925
Techniki dodatkowe: tampodruk
Stempel: BU
Wielkość: 28 mm x 40 mm
Waga: 28,28 g
Wielkość emisji: 4.000 szt.

Data emisji: 5.01.2010 r.
W zestawie: srebrna moneta kolekcjonerska w kapsule ochronnej, certyfikat autentyczności Mennicy Polskiej

Nakład srebrnej monety wynosi zatem najmniej spośród całej serii, gdyż nakład pierwszej monety z serii, niezwykle popularnej i poszukiwanej wśród inwestorów i kolekcjonerów na całym świecie – monety Ajwazowski – wynosi 5000 sztuk.

Na siódmej monecie z tej pięknej serii zostały uwiecznione fragmenty obrazów “Autoportret” i “Portret żony z kwiatami i owocami” oraz ich autor – mistrz martwej natury i portretu – Jan Chrucki (1810-1885).

Jan Chrucki, Autoportret (1883)

Srebrna moneta z emitowanej od 2006 roku serii “Malarze Świata” posiada te same parametry techniczne: wymiary, wagę i opakowanie, jak polskie klipy z serii “Malarze Polscy”, więc będzie estetycznie komponować się z tymi monetami w jednej kolekcji. Kolejną zaletą tej pięknie prezentującej się monety, jak i całej serii jest jej relatywnie niski nakład.

• Iwan Ajwazowski – Armenia,
• Vincent van Gogh – Niue Island,
• Leonardo da Vinci – Andora,
• Pierre Auguste Renoir – Andora,
• Toulouse Lautrec – Niue Island,
• Ilja Repin – Białoruś,
• Iwan Chrucki – Białoruś.

Polecamy i zapraszamy do zakupów.

Jan Chrucki (w Rosji znany jako Иван Фомич Хруцкий, Iwan Fomicz Chrucki, ur. 8 lutego 1810 w Ule, zm. 13 stycznia 1885 w Zacharniczach) – malarz narodowości polskiej, prezentujący styl realizmu, znany z portretów, martwej natury i scen rodzajowych.

Dwukrotnie odznaczony: Wielkim Srebrnym Medalem Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1836) i Małym Złotym Medalem Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu.

Urodzony w rodzinie drobnej szlachty we wsi Ułła w guberni witebskiej (obecnie Białoruś). Artysta był synem księdza. Jego bracia – Andrzej i Eustachy, również byli malarzami.

Początkowo malarstwa uczył się w liceum w Połocku. W 1827 przeniósł się do Petersburga, a w 1830 rozpoczął naukę w Imperialnej Akademii Sztuk Pięknych. Naukę kontynuował u portrecisty angielskiego G. Dawe`a. Zajmował się kopiowaniem holenderskich martwych natur. Pierwsza znana praca datowana jest na rok 1832.

W latach 1840-1850 był w Wilnie, gdzie znalazł się pod wpływem miejscowego malarstwa portretowego, szczególnie J. Rustema. Tematem jego prac były portrety, martwe natury, pejzaże i sceny religijne. Pod koniec życia malował też wnętrza i portrety we wnętrzu.

Jego obrazy stopniowo zdobywały uznanie społeczeństwa i krytyków. Jednocześnie pracował jako projektant wnętrz, stając się bardzo popularnym wśród bogatych ludzi.

W 1836 nagrodzony Wielkim Srebrnym Medalem Akademii Sztuk Pięknych za jego martwe natury. Starsza kobieta wiążąca skarpetkę dała mu Mały Złoty Medal Akademii. W roku 1839 przyznano mu tytuł akademika.

Po śmierci ojca w 1840 na zawsze opuścił Petersburg i osiedlił się w swojej wsi Zacharnicze pod Połockiem. Okres ten oznaczał się zwykle sztuką religijną, głównie z Litwy. Oprócz obrazów religijnych tworzył także portrety, np. I. Głazunowa, Józefa Siemawoka, Mikołaja Maligowskiego i innych.

Malarz zmarł w roku 1885. Obecnie jego obrazy można oglądać m.in. w Muzeum Sztuk Pięknych w Mińsku.

Strony o artyście – biografia i wspaniałe dzieła malarza można podziwiać m.in na stronach:
http://c-cafe.ru/days/bio/1/032.php
http://www.abcgallery.com/K/khrutsky/khrutsky.html
http://www.artsait.ru/art/h/hrucky/main2.htm

źródło: Mennica Polska / Narodowy Bank Republiki Białoruś / Wikipedia