10 dinerów, Święci Patroni – Święta Katarzyna, 2010
- Oryginalny prezent dla osób, którym patronuje Święta Katarzyna oraz dla kobiet o imieniu Katarzyna.
-
Katarzyna świętuje swoje imieniny w dniu 13 lutego, 9 marca, 22 marca, 23 marca, 1 kwietnia, 6 kwietnia, 30 kwietnia, 25 listopada i 30 grudnia!
Seria: “Święci Patroni”
Emitent: Księstwo Andory
Producent: Mennica Polska S. A.
Stan zachowania monety: I (menniczy)
Nominał: 10 dinerów (10 diners)
Srebro: Ag 925
Stempel: lustrzany
Średnica: 38,61 mm
Waga: 28,28 g
Wielkość emisji: 5.000 szt.
Data emisji: 3.09.2010 r.
Projektant: Witold Nazarkiewicz
-
Święty Jerzy – druga moneta z serii
„Święta Katarzyna” to czwarta moneta w tej unikatowej kolekcji.
Bardzo niski nakład do 5000 sztuk i ciekawy design spowodowały, że poprzednie monety: “Święty Krzysztof”, „Święty Jerzy” i „Święta Barbara” wzbudziły ogromne zainteresowanie wśród kolekcjonerów.
Święty Krzysztof – pierwsza moneta z serii
Poszczególne monety z serii ukazują wizerunek świętego wraz z charakterystycznym dla niego atrybutem.
Wizerunki świętych zaczerpnięte z różnorodnych grafik utrzymane są w stylu gotyckim.
W ramach serii dotychczas zostały wyemitowane 4 srebrne monety:
- Święty Krzysztof, Święty Jerzy, Święta Barbara i Święta Katarzyna.
- Awers: w środkowej części monety herb państwowy Andory, a pod nim historyczny znak menniczy MW. Pod wizerunkiem herbu nominał monety 10 D. (Dinerów) oraz rok emisji: 2010. Powyżej, wzdłuż brzegu monety napis w języku katalońskim „PRINCIPAT D’ANDORRA” (Księstwo Andory).
- Rewers: wizerunek Świętej Katarzyny, siedzącej na tronie i trzymającej w ręku atrybuty w postaci księgi oraz miecza. W tle symboliczny wizerunek mechanicznego koła, na którym Święta była torturowana.
„Święci Wspomożyciele” stanowią szczególną grupę wśród świętych Kościoła Katolickiego, gdyż wierzy się, że ich wstawiennictwo przed Bogiem jest wyjątkowo skuteczne.
Do Czternastu Świętych Wspomożycieli są zaliczani: Achacy, Barbara, Błażej, Cyriak, Dionizy, Erazm, Eustachy, Idzi, Jerzy, Katarzyna, Krzysztof, Małgorzata Antiocheńska, Pantaleon i Wit.
Większość z nich żyła na przełomie III i IV wieku naszej ery, w okresie krwawych prześladowań chrześcijan na terenie Cesarstwa Rzymskiego.
Na przestrzeni wieków czyny obrastały w legendy. Kult ich rozkwitł jednak dopiero w XIV wieku, na terenie Nadrenii w związku z plagą dżumy, która w tamtym czasie trawiła Europę.
Wierzy się jednak, ze chronią przed szeregiem innych chorób, są patronami wielu profesji, stanów, zawodów i miast.
Szczególne miejsce zyskali w religijności ludowej: ich figurki, obrazki, medaliki przez wiele traktowane są jako amulety obdarzone mocą magiczną, których bliskość pomaga w przeciwnościach dnia codziennego.
źródło: Mennica Polska / Wikipedia / castaldi.biz